Lechosław Lameński – ur. 1949 w Bydgoszczy. Emerytowany profesor zwyczajny. Od 1974 r. w Katolickim Uniwersytecie Lubelskim, gdzie w latach 1998-2020 kierował Katedrą Historii Sztuki Nowoczesnej i Współczesnej, w latach 1999-2005 dyrektor Instytutu. Członek m.in.: Komitetu Nauk o Sztuce PAN (od 2007), Społecznego Komitetu Odnowy Zabytków Krakowa (KNOS, od 2009), Rady Naukowej Polskiego Słownika Biograficznego (od 2012). Uczeń i asystent profesorów Jacka Woźniakowskiego i Andrzeja Ryszkiewicza. Redaktor działu plastyki i historii sztuki w „Akcencie” (od 1985), a zarazem prezes Lubelskiego Oddziału Stowarzyszenia Historyków Sztuki (od 1987). Interesuje go przede wszystkim sztuka polska od połowy XIX wieku do 1939 r. (zwłaszcza rzeźba i architektura). Autor ponad 360 artykułów, recenzji, wstępów do katalogów, haseł encyklopedycznych, a także książek: Tomasz Oskar Sosnowski, 1810-1886, rzeźbiarz polski w Rzymie (1997), Stach z Warty. Szukalski i Szczep Rogate Serce (2007), Moi artyści, moje galerie. Teksty o sztuce XIX i XX wieku (2008), Stanisław Szukalski. Teksty o sztuce i wypowiedzi polemiczne oraz korespondencja z lat 1924-1938 (2013), Zatrzymani w kadrze. Eseje o współczesnych artystach lubelskich (2016), oraz albumów Szukalski (2018) i Teofil Wiktor Kosiorkiewicz. Ostatni lubelski kolorysta (2021). W pracach zbiorowych, publikacjach na łamach „Akcentu” i w katalogach opracowywał m.in. twórczość: Stanisława Bałdygi, Zdzisława Beksińskiego, Jerzego Dudy-Gracza, Jerzego Jarnuszkiewicza, Tomka Kawiaka, Tadeusza Kuduka, Ryszarda Lisa, Rafała Malczewskiego, Grzegorza Mazurka, Antoniego Michalaka, Tadeusza Mysłowskiego, Stanisława Baja, Ireny Nawrot, Maksymiliana Snocha, Stanisława Szukalskiego, Jacka Wojciechowskiego czy Tomasza Zawadzkiego. Współpracował ze „Znakiem”, „Biuletynem Historii Sztuki” i „Tygodnikiem Powszechnym”, gdzie publikował m.in. artykuły na temat Magdaleny Abakanowicz, Edwarda Dwurnika, Jana Lebensteina, Aliny Szapocznikow. Od 2009 r. członek Społecznego Komitetu Odnowy Zabytków Krakowa. Uhonorowany m.in. Srebrnym Medalem „Zasłużony Kulturze – Gloria Artis”, Srebrnym i Złotym Krzyżem Zasługi, Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, trzykrotnie wyróżnieniem im. ks. prof. Szczęsnego Dettloffa, Nagrodą Miasta Lublin za całokształt działalności. W 2020 r. nakładem Wydawnictwa KUL ukazał się liczący ponad tysiąc stron tom Paragone. Pasaże sztuki. Studia ofiarowane Profesorowi Lechosławowi Lameńskiemu pod red. Elżbiety Błotnickiej-Mazur, Anny Dzierżyc-Horniak i Magdaleny Howorus-Czajki. Wdowiec, szczęśliwy ojciec Kingi i Weroniki, a także dziadek trzech – jak na razie – równie udanych wnuków (Bruna, Tymona, Kuby). Lubi dobre kino akcji, koszykówkę (zwłaszcza w wydaniu NBA) i żużel (wierny fan Polonii Bydgoszcz).
