Piotr Majewski – ur. 1970 w Lublinie. Historyk sztuki, profesor Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie, zastępca dyrektora Instytutu Nauk o Kulturze. Ukończył studia magisterskie i doktoranckie z historii sztuki na KUL pod kierunkiem prof. Elżbiety Wolickiej. Stopień doktora habilitowanego uzyskał na Uniwersytecie Wrocławskim. Autor publikacji naukowych i popularyzatorskich z zakresu historii sztuki nowoczesnej i współczesnej, wstępów do katalogów wystaw i recenzji. Organizator i współorganizator sesji naukowych, kurator wystaw m.in. Puls fotografii (2008), Lekcje z kolekcji (2011), Tytus Dzieduszycki-Sas (2012), [A]symetrie (2015), Ziemski – przestrzeń (2018), Od Teatru Dramatycznego do Centrum Spotkania Kultur (2022). Autor dwóch monografii: Malarstwo materii jako formuła „nowoczesności” (2006) i La Vague polonaise. Migracje artystów i wędrówki dzieł sztuki nad Sekwanę w czasach żelaznej kurtyny (2020); współredaktor opracowań Grupa „Zamek” (2 tomy, 2007, 2009), Sztuka Lublina od średniowiecza do współczesności. Studia i szkice (Książka Roku 2019), Słownik polskiej krytyki artystycznej XX i XXI w. (2 tomy, 2020) i in. Publikował m.in. w „Akcencie”, „Arts”, „Aspiracjach”, „Obiegu”, „Pamiętniku Sztuk Pięknych”, „Restarcie”, „Roczniku Historii Sztuki” i in. Wyróżniony Medalem 700-lecia Miasta Lublina (2018) i Medalem Unii Lubelskiej (2020).
