Dmytro Pawłyczko – ur. 1929 w Stopczatowie, zm. 29 stycznia 2023. Poeta, tłumacz poezji m.in. anglojęzycznej, polskiej, bułgarskiej i rosyjskiej, eseista, krytyk literacki, autor scenariuszy filmowych, działacz społeczny, polityk. Współtwórca Deklaracji Niepodległości Ukrainy. W latach 1999-2001 ambasador Ukrainy w Polsce, a od października 1995 r. do maja 1998 r. ambasador Ukrainy na Słowacji. Urodził się w rodzinie chłopskiej. Od jesieni 1945 r. do lata 1946 r. był przetrzymywany w areszcie, na podstawie sfabrykowanych dowodów oskarżony o przynależność do Ukraińskiej Powstańczej Armii. W 1953 r. ukończył wydział filologiczny Uniwersytetu Lwowskiego, kierował działem poezji magazynu „Żowteń”. Po przeprowadzce do Kijowa pracował w sekretariacie Związku Pisarzy Ukrainy. W latach 1971-1978 redaktor naczelny magazynu „Wseswit”. Był jednym z organizatorów Ludowego Ruchu Ukrainy na rzecz Przebudowy, Demokratycznej Partii Ukrainy, pierwszym przewodniczącym Towarzystwa Języka Ukraińskiego im. Tarasa Szewczenki, stał na czele Komisji Spraw Zagranicznych parlamentu ukraińskiego. Od 21 października 2005 r. był deputowanym IV kadencji Rady Najwyższej Ukrainy z ramienia Ukraińskiej Partii Ludowej. Autor wielu tomów wierszy, m.in.: Miłość i nienawiść (1953), Moja ziemia (1955), Czarna nić (1958), Wzywa prawda! (1958), Sonety (1978), Tajemnica twojej twarzy (1979), Spirala (1984), Nostalgia (1998), Poświadczam życie (2000), Naparstek (2002). Redaktor II tomu Antologii poezji polskiej (1979). W 2000 r. w Kijowie opublikował antologię własnych przekładów poezji polskiej od Jana Kochanowskiego do Darka Foksa Dzwony w zimie, w 2001 r. ukazało się jej poszerzone wydanie zatytułowane 50 polskich poetów. W Polsce wyszły dwa wybory jego wierszy: Istota rzeczy i inne wiersze (1980) w wyborze i przekładzie Floriana Nieuważnego oraz Tajemnica twojej twarzy (1989) w wyborze i przekładzie Bohdana Zadury, który też przełożył tom Naparstek (2000).
