Nauka w Akcencie

Zespół redakcyjny
prof. dr hab. Monika Adamczyk-Garbowska
mgr Janina Hunek
mgr Łukasz Janicki
mgr Katarzyna Konopka
prof. dr hab. Lechosław Lameński
Arkadiusz Makowski
mgr Waldemar Michalski
mgr Jarosław Wach (sekretarz redakcji)
dr Bogusław Wróblewski (redaktor naczelny)

Stale współpracują:
prof. dr hab. Edward Balcerzan, prof. Piotr Biłos (Francja, INALCO), dr hab. Jarosław Cymerman, mgr Marek Danielkiewicz, o. Tomasz Dostatni, dr Ewa Dunaj, prof. dr hab. Józef Fert, dr Anna Frajlich (USA, Columbia University), Anna Goławska, mgr Andrzej Goworski, prof. dr hab. Iwona Hofman, mgr Magdalena Jankowska, mgr Grzegorz Józefczuk, mgr Tomasz Kłusek, dr Alina Kochańczyk, prof. dr hab. István Kovács (Węgry, Węgierska Akademia Nauk), mgr Marek Kusiba (Kanada, University of Toronto), prof. dr hab. Jerzy Kutnik, mgr Eliza Leszczyńska-Pieniak, dr Łukasz Marcińczak, dr Anna Marcińczak, prof. Leszek Mądzik, o. Wacław Oszajca SJ, prof. Mykoła Riabczuk (Ukraina), mgr Jarosław Sawic, mgr Sergiusz Sterna-Wachowiak, prof. dr hab. Jerzy Święch, mgr Wiesława Turżańska, prof. dr hab. Jan Władysław Woś (Włochy), dr hab. Aleksander Wójtowicz, dr hab. Aneta Wysocka, Bohdan Zadura

Rada naukowa „Akcentu”
Przewodniczący rady naukowej „Akcentu” – prof. dr hab. Jerzy Święch
Członkowie rady: prof. dr hab. István Kovács (Węgierska Akademia Nauk, Budapeszt), prof. dr hab. Józef Fert (KUL), Edward Balawejder (TWP), Zofia Kopel-Szulc (ZPAP), prof. dr hab. Jerzy Kutnik (UMCS)

Recenzenci naukowi
Prof. dr hab. Monika Adamczyk-Garbowska (UMCS, Lublin)
Prof. dr hab. Bogusław Bakuła (UAM, Poznań)
Prof. dr hab. Wojciech Ligęza (UJ, Kraków)
Prof. dr hab. Tadeusz Szkołut (UMCS, Lublin)
Prof. dr hab. Zbigniew Chojnowski (UWM, Olsztyn)

W miarę potrzeb korzystaliśmy także z opinii dr Anny Frajlich (Uniwersytet Columbia w Nowym Jorku), dr Wiery Meniok (Państwowy Uniwersytet Pedagogiczny w Drohobyczu), prof. Piotra Biłosa (INALCO) i prof. dra hab. Jana Władysława Wosia (emerytowany profesor uniwersytetu w Trydencie).

Redakcja kwartalnika „Akcent”

Kodeks postępowania etycznego

I Zasady ogólne

1. Redakcja dba o jakość merytoryczną publikowanych materiałów i dokłada wszelkich starań, by były one prezentowane w sposób wzorcowy.

2. Redakcja przestrzega zasad etyki wydawniczej i monitoruje ustalane na szczeblu międzynarodowym normy etyczne dotyczące tej kwestii, jako punkt referencyjny traktując standardy wypracowane przez Committee on Publication Ethics (COPE, https://publicationethics.org/files/Full%20set%20of%20Polish%20flowcharts.pdf).

3. Redakcja udostępnia publicznie zasady postępowania w przypadku otrzymania informacji o działaniach sprzecznych z zasadami etyki wydawniczej.

4. Redakcja stosuje określone metody postępowania w przypadku naruszenia norm etyki wydawniczej przedstawione w części Procedury postępowania w przypadku potencjalnych naruszeń. Bazuje w tym zakresie na standardach opracowanych przez COPE.

5. Redaktor naczelny wraz z redaktorami poszczególnych działów zapewniają rzetelność naukową artykułów publikowanych na łamach czasopisma, m.in. wprowadzając stosowne poprawki. W przypadku podejrzeń o postępowanie niezgodne z zasadami etyki wydawniczej dążą do jednoznacznego wyjaśnienia sprawy i gdy to konieczne, wycofują tekst z druku.

6. Redakcja podejmuje niezwłoczne działania w razie pojawienia się podejrzeń dotyczących nieprzestrzegania zasad etyki wydawniczej przez autora przedłożonego lub opublikowanego artykułu. Redakcja rozpatruje każdy zgłoszony akt nieetycznego zachowania, nawet jeśli zostaje on wykryty długo po publikacji. W przypadku stwierdzenia zachowania nieetycznego redakcja zamieszcza korektę, uwagę, wycofuje tekst z druku lub podejmuje inne stosowne do okoliczności działanie.

7. Redakcja udostępnia publicznie wytyczne dla autorów.

8. Redakcja zapewnia odpowiednich recenzentów do nadesłanych artykułów.

II Zasady dotyczące autorów

1. Autor jest zobowiązany do zachowania standardów rzetelności naukowej oraz przestrzegania zasad etyki wydawniczej.

2. Autor może zgłaszać do publikacji wyłącznie oryginalne prace własnego autorstwa. Wszelkie odniesienia do prac i badań innych autorów powinny być opatrzone stosownymi przypisami oraz być uwzględnione w bibliografii. Niestosowanie się do tych zasad stanowi przejaw nierzetelności naukowej. W razie wykrycia przypadków takiego postępowania redakcja zawiadamia odpowiednie podmioty, w tym instytucje zatrudniające autora.

3. Autor może proponować do publikacji wyłącznie prace wcześniej nigdzie niepublikowane oraz niepowierzone innym redakcjom bądź wydawnictwom. Zgłaszanie tych samych tekstów do więcej niż jednego wydawnictwa jest uważane za zachowanie nieetyczne.

4. W przypadku tekstów napisanych przez kilku autorów mają oni obowiązek ujawnienia i precyzyjnego wskazania wkładu każdego z nich (np. autorstwo koncepcji, analiza materiału, formułowanie konkluzji, redagowanie określonej partii tekstu).

5. Autorstwo widmo (ghost authorship), autorstwo gościnne (guest authorship) i autorstwo grzecznościowe (gift authorship) są uznawane za przejaw nierzetelności naukowej. W razie wykrytych przypadków takiego postępowania redakcja zawiadamia odpowiednie instytucje.

6. Autor niezwłocznie powiadamia redakcję w przypadku dostrzeżenia znaczących błędów w opublikowanej pracy swojego autorstwa. Redakcja zamieszcza sprostowanie w kolejnym tomie pisma.

7. Autorzy artykułów przyjętych do druku są zobowiązani do dosłania streszczenia w języku polskim, stanowiącego podstawę do przekładu.

III Procedury recenzowania oraz kryteria kwalifikowania lub odrzucenia artykułów

1. Do druku przyjmowane są – wyłącznie po wcześniejszej akceptacji tekstów przez recenzentów – opracowania o charakterze monograficznym, przeglądowym, polemicznym bądź krytycznym oraz artykuły naukowe poświęcone literaturze i innym dziedzinom sztuki w kontekście najnowszych osiągnięć myśli humanistycznej polskiej i światowej prezentujące wyniki oryginalnych badań o charakterze empirycznym, teoretycznym lub analitycznym, zawierające tytuł publikacji oraz imiona i nazwiska autorów wraz z informacjami biobibliograficznymi i przedstawiające obecny stan wiedzy, metodykę badań, przebieg procesu badawczego, jego wyniki i wnioski, z precyzyjnym przytoczeniem cytowanej literatury (w przypisach).

2. Do redakcji zostają przyjęte wyłącznie niepublikowane wcześniej teksty.

3. Artykuł, aby mógł być dopuszczony do recenzji, powinien być zgodny z zasadami edytorskim obowiązującymi w wydawnictwach Wschodniej Fundacji Kultury „Akcent” (są one podane na stronie internetowej „Akcentu” w zakładce Nauka w „Akcencie” – Zasady edytorskie).

4. Artykuły oceniane są przez co najmniej dwóch niezależnych recenzentów spoza macierzystej jednostki naukowej autora tekstu. Autor lub autorzy artykułu i recenzenci nie znają swoich tożsamości (double-blind review proces); w innych przypadkach recenzent musi wyrazić deklarację o niewystępowaniu konfliktu interesów, przy czym za konflikt interesów uznaje się zachodzące między recenzentem a autorem bezpośrednie relacje osobiste (pokrewieństwo do drugiego stopnia, związki prawne, związek małżeński), relacje podległości zawodowej lub bezpośrednią współpracę naukową w ciągu ostatnich dwóch lat poprzedzających rok przygotowania recenzji.

5. Recenzje mają charakter obiektywny. Wszelkie uwagi recenzenta powinny być merytorycznie uargumentowane. W szczególności za niedopuszczalne uznaje się uwagi personalne bądź mające swoje podstawy w rozbieżnościach z poglądami naukowymi recenzenta.

6. Recenzja zawiera jednoznaczny wniosek recenzenta dotyczący dopuszczenia artykułu do publikacji lub jego odrzucenia; ewentualnie uwagę o przyjęciu publikacji do druku po uwzględnieniu uwag recenzenta.

7. Recenzje mają charakter poufny i są udostępniane wyłącznie osobom zaangażowanym w proces redakcyjny. Informacje uzyskane podczas procesu recenzyjnego są także traktowane jako poufne i nie mogą służyć osobistym korzyściom osób w nim uczestniczących.

8. Nazwiska recenzentów poszczególnych publikacji lub numerów wydań czasopisma nie są ujawniane; raz w roku czasopismo podaje do publicznej wiadomości listę współpracujących recenzentów.

IV Niezależność wydawnicza

1. Decyzje dotyczące publikacji tekstów należą do wyłącznej kompetencji redakcji. Decyzje te są podejmowane po uwzględnieniu opinii co najmniej dwóch niezależnych recenzentów będących ekspertami w swojej dziedzinie.

2. Redakcja ocenia przedłożone teksty wyłącznie na podstawie ich wartości merytorycznej, nie mając względu na rasę, płeć, orientację seksualną, pochodzenie etniczne, obywatelstwo, przekonania religijne i polityczne oraz afiliację autorów. Także względy komercyjne nie mają wpływu na decyzje redakcji odnośnie oceny tych materiałów.

3. Redakcja nie ujawnia żadnych informacji o nadesłanym artykule nikomu innemu niż autorowi, recenzentom, redaktorom działów.

V Procedury postępowania w przypadku potencjalnych naruszeń

1. W przypadku podejrzenia o plagiat w przedłożonym lub opublikowanym artykule redakcja gromadzi materiał dowodowy i podejmuje dalsze działania w zależności od stopnia naruszenia.

W przypadku stwierdzenia plagiatu redakcja odrzuca przedłożony artykuł. Jeżeli tekst został już opublikowany, redakcja zamieszcza informację o tym zdarzeniu oraz zawiadamia autora, redakcję i wydawcę splagiatowanego artykułu albo książki. Redakcja zawiadamia o sprawie odpowiednie podmioty, w tym instytucje zatrudniające autora.
W przypadku nieznacznego zakresu powielenia cudzej twórczości redakcja kontaktuje się z autorem i przedstawia swoje stanowisko. Jeżeli tekst znajduje się na etapie recenzji, redakcja prosi o poprawienie fragmentów tekstu, w których doszło do naruszenia praw autorskich. Po wprowadzeniu poprawek przez autora proces recenzowania zostaje wznowiony. Jeżeli artykuł został już opublikowany, redakcja ustala z autorem treść korekty, która zostanie ogłoszona w jednym z najbliższych numerów czasopisma. Ponadto redakcja rozważa zamieszczenie informacji o korekcie lub modyfikacji na stronie internetowej czasopisma.
W przypadku braku stwierdzenia naruszenia redakcja informuje recenzenta, czytelnika lub inną osobę zgłaszającą podejrzenie o plagiat o niepodejmowaniu przez redakcję dalszych działań w sprawie.
Podejmując decyzje w trakcie postępowania dotyczącego podejrzenia o plagiat, redakcja bierze pod uwagę gotowość autora do współpracy z redakcją w zakresie składania wyjaśnień oraz wprowadzania przez niego stosownych poprawek.

2. W przypadku podejrzenia o zduplikowaną publikację, tj. kopię z własnej pracy autora, w zgłoszonym lub opublikowanym artykule, redakcja gromadzi materiał dowodowy i podejmuje dalsze działania w zależności od stopnia naruszenia.

W przypadku znacznego stopnia nieuprawnionych powtórzeń redakcja odrzuca artykuł. Jeżeli tekst został już opublikowany, redakcja zamieszcza informację o tym zdarzeniu oraz zawiadamia redakcję i wydawcę zduplikowanego artykułu lub książki. Redakcja zawiadamia odpowiednie podmioty, w tym instytucje zatrudniające autora.
W przypadku nieznacznego stopnia nieuprawnionych powtórzeń lub powtórzenia jednoznacznie uzasadnionego redakcja kontaktuje się z autorem, przedstawia swoje stanowisko i prosi o wstawienie odpowiednich odesłań do pracy oryginalnej albo o usunięcie skopiowanego materiału. Po wprowadzeniu przez autora stosownych poprawek proces recenzowania zostaje wznowiony. Jeżeli artykuł został już opublikowany, redakcja ustala z autorem treść korekty, która zostanie ogłoszona w jednym z najbliższych numerów czasopisma. Ponadto redakcja rozważa zamieszczenie informacji o korekcie lub modyfikacji na stronie internetowej czasopisma.
W przypadku braku stwierdzenia naruszenia redakcja informuje recenzenta, czytelnika lub inną osobę zgłaszającą podejrzenie o duplikację publikacji o niepodejmowaniu przez redakcję dalszych działań w sprawie.

3. W przypadku podejrzenia o spreparowanie danych redakcja gromadzi materiał dowodowy i poddaje go analizie, prosząc w miarę potrzeby o opinię dodatkowego recenzenta. Po dokonanej analizie materiału dowodowego redakcja kontaktuje się z autorem.

W przypadku gdy wyjaśnienia autora są przekonujące, redakcja dziękuje autorowi za współpracę w zakresie wyjaśnienia sprawy, przeprasza za powstałe niedogodności oraz informuje o stanie sprawy osoby, które zgłosiły podejrzenie. Jeżeli podejrzenie powstało na etapie sporządzania recenzji, redakcja podejmuje zawieszony proces recenzyjny.
W przypadku gdy wyjaśnienia autora są nieprzekonujące, redakcja kontaktuje się z instytucjami zatrudniającymi autora, prosząc o zbadanie sprawy. Jeżeli autor zostaje uznany za winnego naruszenia lub przyznaje się do winy, redakcja odrzuca przedłożony artykuł. Jeżeli zostaje dowiedziony brak winy autora, redakcja przeprasza autora za powstałe niedogodności i podejmuje zawieszony proces recenzyjny, jeśli podejrzenie powstało na etapie sporządzania recenzji. Redakcja informuje o stanie sprawy osoby, które zgłosiły podejrzenie.

4. W przypadku otrzymania prośby o dodanie autora do listy autorów redakcja wyjaśnia przyczynę zmiany oraz upewnia się, że wszyscy autorzy zgadzają się na dokonanie zmiany. Wykazanie, że przyczyna zmiany jest nieuzasadniona, daje redakcji prawo do odmowy dokonania zmiany, nawet w przypadku zgodnej woli wszystkich autorów.

W przypadku uzyskania zgody wszystkich autorów redakcja aktualizuje listę autorów i kontynuuje proces redakcyjny albo zamieszcza korektę, jeżeli tekst został już opublikowany.
W przypadku braku zgody wszystkich autorów redakcja zawiesza proces redakcyjny do momentu rozstrzygnięcia kwestii autorstwa przez autorów. Jeżeli nie jest to możliwe, redakcja rozstrzyga spór za pośrednictwem odpowiedniej dla sprawy instytucji. W przypadku wykazania, że zmiana jest uzasadniona, redakcja kontynuuje proces redakcyjny albo zamieszcza korektę, jeżeli tekst został już opublikowany.

5. W przypadku otrzymania prośby o usunięcie autora z listy autorów redakcja wyjaśnia przyczynę zmiany oraz upewnia się, że wszyscy autorzy zgadzają się na dokonanie zmiany. Wykazanie, że przyczyna zmiany jest nieuzasadniona, daje redakcji prawo do odmowy dokonania zmiany, nawet w przypadku zgodnej woli wszystkich autorów.

W przypadku uzyskania zgody wszystkich autorów, także autora, którego dotyczy wniosek o usunięcie, redakcja aktualizuje listę autorów i kontynuuje proces redakcyjny albo zamieszcza korektę, jeżeli tekst został już opublikowany.
W przypadku braku zgody wszystkich autorów redakcja zawiesza proces redakcyjny do momentu rozstrzygnięcia kwestii autorstwa przez autorów. Jeżeli nie jest to możliwe, redakcja rozstrzyga spór za pośrednictwem odpowiedniej dla sprawy instytucji. W przypadku gdy zmiana na liście autorów dotyczy tekstu opublikowanego, a brak konsensusu wśród autorów wynika z odmiennej interpretacji przeprowadzonych badań, redakcja udostępnia autorom możliwość publikacji listów polemicznych.

6. Jeżeli analiza przedłożonych dokumentów oraz treści artykułu nasuwa wątpliwości co do rzeczywistego składu autorów, redakcja prosi o dodatkowe informacje oraz wyjaśnienia dotyczące udziału poszczególnych osób.

W przypadku stwierdzenia, że jeden z wymienionych autorów nie spełnia kryteriów autorstwa, redakcja prosi o pisemną zgodę wszystkich autorów na usunięcie autora grzecznościowego lub autora gościnnego z listy autorów. Redakcja rozważa również zawiadomienie odpowiednich podmiotów, w zależności od okoliczności.
W przypadku stwierdzenia, że na liście autorów brakuje jednej z osób niezbędnych do przygotowania przedłożonego tekstu, redakcja sugeruje dodanie autora-widmo oraz prosi o pisemną zgodę wszystkich autorów na dokonanie zmian na liście autorów. Redakcja rozważa również zawiadomienie o sprawie odpowiednich podmiotów, w zależności od okoliczności.

7. W przypadku otrzymania zarzutu, że recenzent w sposób nieuprawniony wykorzystał pracę autora, redakcja poddaje badaniu przedłożony artykuł oraz sporządzone do niego recenzje.

Jeżeli zarzut dotyczy rzeczywistego recenzenta, redakcja zbiera i ocenia materiał dowodowy. W przypadku gdy wątpliwości są uzasadnione, redakcja prosi recenzenta o wyjaśnienie sprawy. Jeżeli wyjaśnienia recenzenta są przekonujące, redakcja umarza postępowanie po uprzedniej konsultacji z autorem. Jeżeli wyjaśnienia recenzenta są nieprzekonujące, redakcja we współpracy z instytucją recenzenta ustala winę lub brak winy recenzenta. W trakcie trwania postępowania wyjaśniającego redakcja zawiesza w prawach recenzenta osobę, co do której toczy się postępowanie. W przypadku uznania recenzenta za winnego, redakcja kończy współpracę z recenzentem oraz zawiadamia o sprawie odpowiednie podmioty, w tym instytucje zatrudniające autora i recenzenta.
Jeżeli zarzut dotyczy osoby, która nie była proszona o sporządzenie recenzji, redakcja weryfikuje powiązania pomiędzy oskarżoną osobą a rzeczywistymi recenzentami. W przypadku stwierdzenia związków pomiędzy wyżej wymienionymi redakcja upewnia się, że recenzenci sporządzili recenzje samodzielnie i nie przekazywali informacji o recenzowanym tekście innym osobom. W trakcie postępowania wyjaśniającego redakcja, jeżeli jest to uzasadnione okolicznościami sprawy, prosi recenzenta o przedłożenie stosownych wyjaśnień. W przypadku uznania recenzenta za niewinnego redakcja kontaktuje się z autorem i przedstawia rezultaty przeprowadzonego postępowania. W przypadku uznania recenzenta za winnego redakcja kończy współpracę z recenzentem oraz zawiadamia o sprawie odpowiednie podmioty, w tym instytucje zatrudniające autora i recenzenta.

8. Redakcja używa wszelkich możliwych środków do wykrywania plagiatów.

Procedura zabezpieczająca oryginalność publikacji (tzw. zapora ghostwriting)

Redakcja „Akcentu” w trosce o uczciwość i rzetelność naukową, a także o wysoki poziom merytoryczny kwartalnika – przestrzegając standardów określonych przez Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego – prosi autorów o ujawnienie wiadomości o wszystkich podmiotach (instytucjach naukowo-badawczych, stowarzyszeniach itp.) przyczyniających się do powstania danego artykułu (wkład merytoryczny, rzeczowy, finansowy etc.). Czytelnicy „Akcentu” powinni mieć pewność, że autorzy publikacji prezentują rezultaty wyłącznie swojej pracy, jeśli natomiast korzystali z pomocy wyspecjalizowanego podmiotu (osoby fizycznej lub prawnej), bezwzględnie powinni o tym fakcie powiadomić, czyli ujawnić wkład poszczególnych twórców w powstanie publikacji (z podaniem ich afiliacji oraz informacji dotyczącej autorstwa koncepcji, założeń i metod wykorzystywanych podczas przygotowania tekstu), przy czym główną odpowiedzialność ponosi autor zgłaszający manuskrypt. Co oczywiste, ghostwriting (w uproszczeniu: ukrywanie autorstwa) i guest authorship (w uproszczeniu: fałszowanie autorstwa) są przejawem nierzetelności naukowej i wszelkie wykryte przypadki będą demaskowane, włącznie z powiadomieniem odpowiednich podmiotów (m.in. towarzystw naukowych, instytucji zatrudniających autorów, stowarzyszeń edytorów naukowych), a także dokumentowane przez redakcję „Akcentu”, zwłaszcza te dotyczące łamania i naruszania zasad etyki obowiązujących w nauce.

Wytyczne dla autorów

1. Długość artykułu: 12-18 stron.
2. Czcionka: Times New Roman, rozmiar – 12; przypisy – 10. Interlinia: 1,5. Marginesy: 2,5 cm.
3. Tytuł i śródtytuły wyróżniamy pogrubieniem.
4. Dłuższe cytaty oznaczamy kursywą; krótsze cytaty (kilka słów niestanowiących samodzielnej całości syntaktycznej) w cudzysłowach (bez pochylenia).
5. Tytuły książek, artykułów, wierszy, spektakli bądź filmów w tekście głównym i w przypisach kursywą. Tytuły czasopism w cudzysłowie, bez kursywy.
6. W tekście głównym pełne imiona autorów lub same nazwiska, bez skrótów (za to skróty imion w przypisach). Podajemy też skrót imienia i nazwisko tłumacza.
7. Właściwa redakcja przypisów, np.:

M. Janion: Wampir. Biografia symboliczna. Gdańsk 2002, s. 37.
J. M. Ellis: Literature Lost. Social Agendas and the Corruption of the Humanities. New Haven-London 1997.
W. Gutowski: Stefan Żeromski – „Dzieje grzechu” (w:) Lektury polonistyczne. Od realizmu do preekspresjonizmu. Pod red. G. Matuszek. Kraków 2001, ss. 199-205.
Zob. A. Leder: Przemiana mitów, czyli życie w epoce schyłku. Warszawa 1997; tenże: Przemiana mitów druga, czyli wojna o obrazy. Warszawa 2004.
A. Wójtowicz: Czy tekst unosi to, co go niesie? Trzynaście lat liberatury, „Akcent” 2012, nr 2, ss. 43-49.
C. Lévi-Strauss: Struktura mitów (w:) tegoż: Antropologia strukturalna. Tłum. K. Pomian. Warszawa 2009, ss. 207-232.
M. Janion: Wampir…, dz. cyt., s. 67.
R. Michalski: W poszukiwaniu utraconej aury (w:) tegoż: Antropologia mimesis. Studium myśli Waltera Benjamina i Theodora W. Adorna. Nowa Wieś 2008, s. 130.
Tamże, s. 9.
8. W celu uniknięcia szczególnie przykrych błędów uprzejmie prosimy o staranne przejrzenie tytułów przywoływanych dzieł (nie wyłączając tych obcojęzycznych!; obowiązuje pełna wersja tytułu), zapisów nazwisk oraz imion ich autorów, a także sprawdzenie numerów stron, z których zostały zaczerpnięte cytaty.
9. Artykuły w wersji elektronicznej można przesłać na adres akcent_pismo@gazeta.pl

Prawa autorskie

Powierzenie „Akcentowi” utworu do publikacji oznacza akceptację przez Autora następujących warunków:

Z chwilą dostarczenia utworu Autor udziela „Akcentowi” licencji na korzystanie z utworu przez czas nieokreślony na terytorium całego świata na następujących polach eksploatacji:

a) wytwarzanie określoną techniką egzemplarzy utworu, w tym techniką drukarską, reprograficzną, zapisu magnetycznego oraz techniką cyfrową;

b) wprowadzanie do obrotu, użyczenie lub najem oryginału albo egzemplarzy utworu;

c) publiczne wykonanie, wystawienie, wyświetlenie, odtworzenie oraz nadawanie i reemitowanie, a także publiczne udostępnianie utworu w taki sposób, aby każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i w czasie przez siebie wybranym.

„Akcent” może udzielać sublicencji.
Jeśli Autor uzyska pisemną zgodę „Akcentu”, może wybrany utwór rozpowszechniać na licencji CC BY 4.0. Treść licencji jest dostępna tutaj: https://creativecommons.org/licenses/by/4.0/

Artykuły opublikowane na licencji CC-BY (wersje postprint) mogą być udostępniane każdemu, na dowolnej platformie lub za pośrednictwem dowolnego kanału komunikacyjnego pod warunkiem, że zostały przypisane do „Akcentu” jako pierwotnego wydawcy.