Esteci i realiści
O dominantach współczesnej poezji litewskiej
Zgodzimy się zapewne, że magia poezji zaczyna działać nie wtedy, kiedy wszystko wydaje się zwyczajne i oczywiste, lecz raczej wtedy, kiedy potrzeba twórcy, by wyrazić siebie, zderza się z pewnymi wyzwaniami. Ponieważ w różnych momentach dziejowych takich wyzwań poetom litewskim nie brakowało, niekiedy żartujemy, że najciekawsze teksty poetyckie Litwy powstawały w sytuacjach kryzysowych. Innymi słowy – w warunkach intensyfikacji myślenia krytycznego, niepokoju i wolności wewnętrznej.
Współczesna poezja litewska jest jak nigdy różnorodna, swobodna i wyrazista. Do jej opisu można wykorzystać rozmaite narzędzia badawcze. Przedstawiając ją czytelnikom wywodzącym się z innej kultury, warto posłużyć się podziałem na dwa makronurty – „estetyzujący” i „realistyczny”. Podział taki pozostaje oczywiście kwestią umowną, ale narzuca się, kiedy rozpatrujemy relacje współczesnej poezji litewskiej z tradycją liryczną i z życiem publicznym. Być może w ten sposób najłatwiej uchwycić cechy swoiste i ewolucję poezji litewskiej jako takiej.
(…)
przełożyła Agnieszka Rembiałkowska
