Partner z sympozjum
potargana grzywka
krzywy uśmiech wiecznego dziecka
co za Monte jacy Prusowie pyta szczerze zdziwiony
znad chudziutkich ramion patrzy na mnie
spokój cichego świtu
wdzięk delikatnych kości
harmonia stóp i dłoni
gestykulacja mistyka
dłuto
łopatka
paca
woda
wypisz wymaluj mnich
gdyby nie ten błysk złota na palcu
nic więcej wiedzieć nie trzeba
reszta jest rzeźbą z piasku
25 czerwca 2020 roku, Juodkrantė
***
Eugenijusowi Ališance,
autorowi czteroczęściowego wiersza pt. „Kaip visi” (Jak wszyscy).
Trzecia część tego wiersza brzmi tak:
3
nie miałem dżinsów
ja jeden z całej klasy
aż przyszła paczka
z Ameryki
dotąd ją uważam
za początek
mojego życia
Mój wiersz:
Nie miałam dżinsów
tak jak reszta klasy
aż przyszła paczka
z Ameryki.
To był mój pierwszy
koniec świata
dżinsy były
za małe.
przełożyła Agnieszka Rembiałkowska
