Waldemar Michalski

Waldemar Michalski

Waldemar Michalski – ur. 1938 we Włodzimierzu Wołyńskim. Absolwent polonistyki KUL, w latach 1962-1985 kustosz w bibliotece tej uczelni, od 1985 r. do 2013 r. sekretarz redakcji „Akcentu”. W prasie debiutował w 1957 r. jako publicysta i reporter. Autor zbiorów wierszy, m.in. Pejzaż rdzawy (1973), Lekcja wspólnego języka (1999), Tryptyk z gwiazdą (2006), Z podróży na Wschód (2013), Znak bez kropki (2017), Niemożliwe jest możliwe (2018), Mały tryptyk roztoczański (2020), a także licznych szkiców literackich, zebranych m.in. w tomach Słowa i twarze (2003), Klucze i słowa (2011), Współczesny Lublin poetycki: od Józefa Czechowicza do Bohdana Zadury: sylwetki, interpretacje, szkice literackie (2020). Bardzo aktywny w życiu kulturalnym Lublina – współzałożyciel m.in. studenckiego Klubu Literackiego „Kontrapunkty” (1965) i Nauczycielskiego Klubu Literackiego im. J. Czechowicza (1967), członek grupy poetyckiej „Signum” (1980). Opracował i zredagował kilka obszernych prac zbiorowych i almanachów, m.in. monumentalną antologię Pięć wieków poezji o Lublinie (2002, wyd. poszerzone 2006, 2015). Dwukrotny laureat Nagrody Literackiej im. J. Czechowicza (1974 i 1992 za tom wierszy Będziesz jak piołun). Współzałożyciel (1994) i nieprzerwanie sekretarz zarządu Wschodniej Fundacji Kultury „Akcent” oraz członek jej Rady Programowej. Członek ZLP. Odznaczony m.in. Złotym Krzyżem Zasługi (1990 i powtórnie 2005), Medalem Wschodniej Fundacji Kultury „Akcent” (1998), Nagrodą im. Witolda Hulewicza (2006), bibliofilskim Orderem Białego Kruka ze Słonecznikiem (2009), Medalem Unii Lubelskiej (2017), Nagrodą Kulturalną Województwa Lubelskiego za całokształt działalności kulturalnej (2017), Nagrodą Angelus w kategorii „Angelus życia kulturalnego” (2018), Nagrodą Miasta Lublin za Całokształt Działalności (2018), Nagrodą im. Juliusza Słowackiego za poezję i przekłady (2018), Medalem Merentibus Civitatis Lublini (2020), Nagrodą Kulturalną Województwa Lubelskiego (2021), srebrnym medalem „Gloria Artis” (2023). Żona Stefania, troje dzieci (Janusz, Joanna i Lech), sześcioro wnucząt (Wojciech, Dobrosława, Krzesimir, Maja, Aniela, Franciszek) i jedna prawnuczka (Zuzanna).