Konrad Sutarski – ur. 1934 w Poznaniu, od 1965 mieszka na Węgrzech. Inżynier mechanik (Politechnika Poznańska, 1958), doktor technicznych nauk rolniczych (Uniwersytet Nauk Rolniczych, Budapest–Gödöllő, 1969), konstruktor maszyn, m.in. do zbioru warzyw. Następnie dyplomata polski na Węgrzech (1990-1992), działacz polonijny i polityk narodowościowy, trzykrotny przewodniczący Ogólnokrajowego Samorządu Mniejszości Polskiej na Węgrzech (1995-1999 i 2001-2007), założyciel (1996) Forum Twórców Polonijnych na Węgrzech, inicjator (1998) oraz dyrektor (do 2013) Muzeum i Archiwum Węgierskiej Polonii (i dwóch filii tego muzeum poza Budapesztem). Twórca telewizyjnych filmów dokumentalnych i artystycznych (w tym średniometrażowych filmów o Katyniu, A. Wajdzie, K. Pendereckim, Cz. Miłoszu). Redaktor naczelny miesięcznika „Polonia Węgierska” (2009-2011). Poeta, współzałożyciel poznańskiej grupy literackiej „Wierzbak” (1956), organizatora pierwszych w historii literatury polskiej ogólnokrajowych festiwali poezji (w latach 1957-1962). Autor tomów poetyckich: Skraj ruchu (1960), Wyprawa na pole nieudeptane (1975), Konrad Sutarski versei (wybór, 1976), Zgęstniałe powietrze (1984), Z dala od najważniejszych dróg – Távol a legfontosabb utaktól (wybór, 1993), Na podwójnej ziemi – Kettős hazában (wybór, 2005), Obawy i nadzieja – Aggodalom és remény (eseje i wiersze, 2010), Ha úgy tudnánk… (2014), Jakkolwiek już późno (2015); szeregu wyborów wierszy z języka węgierskiego (wśród nich trzech antologii węgierskiej poezji krajowej i zagranicznej); historycznych książek eseistycznych: „Megőrzésre átvéve” (Przejęte w opiekę – o polskich regionach Spisza i Orawy, 2009), Az én Katyńom – Mój Katyń (2010), Közös történelmi fények (Światła wspólnej historii, 2014), Dzieje Polski z węgierskimi powiązaniami (2015), Polska i Węgry jako przedmurze chrześcijańskiej Europy w dawnych wiekach i dziś (2016), Powiększanie ojczyzny – A haza kiterjesztése (2016) i dwóch wyborów pism o węgierskiej Polonii (2004, 2012). Jego utwory znajdują się m.in. w antologii Współcześni poeci polscy (1997) i w almanachu Wiek Wierzbaka (2007). Członek Stowarzyszenia Pisarzy Polskich i Związku Pisarzy Węgierskich. W 1992 r. otrzymał prestiżową nagrodę im. G. Bethlena, a w 2005 r. został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Zasługi RP. W 2013 r. prowadzone przez niego muzeum wyróżniono węgierską Państwową Nagrodą Narodowościową. Jego żona jest Węgierką.