Łukasz Marcińczak – ur. 1971 w Łodzi. Absolwent filozofii UMCS, doktor nauk humanistycznych w zakresie filozofii, redagował pismo Stowarzyszenia Absolwentów UMCS „AS UMCS”. Od roku 2006 stały współpracownik „Akcentu”, na łamach którego ogłasza eseje, recenzje i szkice na temat twórców z kręgu „Kultury” paryskiej oraz wielokulturowej przeszłości Lublina i Lubelszczyzny. Publikował także w „Colloquia Communia”, „Gazecie Wyborczej” i „Magyar Napló” (Budapeszt). Autor tomu poetyckiego Profil odciśnięty w glinie (2002) oraz zbiorów dociekań losologicznych: Świat trzeba przekręcić. Rozmowy o imponderabiliach (2013) i Świat trzeba dokończyć. Rozmowy o imponderabiliach (2017); współredaktor książek Andrzeja Klimowicza portret wielokrotny (2013) i Homo sentiens – człowiek czujący. Księga Przyjaciół Jadwigi Mizińskiej (2013). Najważniejsze eseje zebrał w tomie Kamienie pachnące szafranem (Lublin 2016, seria: Biblioteka Siedemsetlecia). Odznaczony Medalem Prezydenta Miasta Lublin (2010), Medalem Unii Lubelskiej (2017), tytułem Bene Meritus Terrae Lublinensi (2017) oraz Medalem 700-lecia Miasta Lublin (2018). W 2017 r. otrzymał Dyplom Wojewody Lubelskiego za szczególny wkład w rozwój kultury, a w 2020 r. Nagrodę Okolicznościową Prezydenta Miasta Lublin (2020). Lubi gotyk, futbol, Muzeum Pergamońskie, Festiwal Conrada, chodzić po lesie z cudzym psem i swojego Focusa 1.6.
