Przejdź do treści
Dostosuj preferencje dotyczące zgody

Używamy plików cookie, aby pomóc użytkownikom w sprawnej nawigacji i wykonywaniu określonych funkcji. Szczegółowe informacje na temat wszystkich plików cookie odpowiadających poszczególnym kategoriom zgody znajdują się poniżej.

Pliki cookie sklasyfikowane jako „niezbędne” są przechowywane w przeglądarce użytkownika, ponieważ są niezbędne do włączenia podstawowych funkcji witryny.... 

Zawsze aktywne

Niezbędne pliki cookie mają kluczowe znaczenie dla podstawowych funkcji witryny i witryna nie będzie działać w zamierzony sposób bez nich.Te pliki cookie nie przechowują żadnych danych umożliwiających identyfikację osoby.

Brak plików cookie do wyświetlenia.

Funkcjonalne pliki cookie pomagają wykonywać pewne funkcje, takie jak udostępnianie zawartości witryny na platformach mediów społecznościowych, zbieranie informacji zwrotnych i inne funkcje stron trzecich.

Brak plików cookie do wyświetlenia.

Analityczne pliki cookie służą do zrozumienia, w jaki sposób użytkownicy wchodzą w interakcję z witryną. Te pliki cookie pomagają dostarczać informacje o metrykach liczby odwiedzających, współczynniku odrzuceń, źródle ruchu itp.

Brak plików cookie do wyświetlenia.

Wydajnościowe pliki cookie służą do zrozumienia i analizy kluczowych wskaźników wydajności witryny, co pomaga zapewnić lepsze wrażenia użytkownika dla odwiedzających.

Brak plików cookie do wyświetlenia.

Reklamowe pliki cookie służą do dostarczania użytkownikom spersonalizowanych reklam w oparciu o strony, które odwiedzili wcześniej, oraz do analizowania skuteczności kampanii reklamowej.

Brak plików cookie do wyświetlenia.

Rafał Rutkowski – wiersze. Oryginały i przekłady.

Kolekcja tłumaczeń

Rafał Rutkowski

Architektura

W moim skaleczonym serdecznym palcu
biegnie tunel do budynków ciała
to wielkie muzeum, dom kultury
urządzany przez tłumy architektów

moje oko to najlepszy eksponat
owoc najdziwniejszej komunikacji
gdy patrzę w tunel na nich tak maleńkich
oni biją brawo, otwierają szampany

we śnie czasem też robię się maleńki
wchodzę do środka, oglądam przedmioty
nikogo tam wtedy nie ma, patrzą z góry
jak sobie radzę w przyszłych zaświatach

w ten sposób już żyję, życiem pozagrobowym
a człowiek to nieoszklone okno
i miło jest wejść przez nie do domu
zanim go oszklą, zamkną wejście

 

[ANGIELSKI]

Architecture
[Architektura]

In my ring finger that I have cut
is a tunnel to the buildings of my body
it is a great museum, a community centre
decorated by crowds of architects

my eye is the best exhibit
the fruit of the strangest communication
when I look down the tunnel at them so tiny
they applaud, opening up champagne

in my sleep I sometimes become tiny too
I get inside, I examine the objects
nobody there then, they look from the above
how I am getting managing in the future beyond

this way I already live the afterlife
but a man is a window with no glass
and it is nice to enter the house
before he gets glass in, they close the entrance closed

przełożyła Iga Ameryk

Wpłać dowolną kwotę na działalność statutową.
"Akcent" jest czasopismem niezależnym. Wschodnia Fundacja Kultury -
współwydawca "Akcentu" utrzymuje się z ograniczonych dotacji
na projekty oraz dobrowolnych wpłat.
Więcej informacji w zakładce WFK Akcent.