Krzysztof Paczuski
Sonet XXVIII
Otwórz drzwi, bo za nimi może lęk twój stoi
może w zamknięciu siedząc nie słyszysz sumienia.
I tak przecież wsłuchana w każdy szmer się boisz,
przecież drzwi otworzenie niczego nie zmienia.
Miłość, której się boisz, stoi wciąż pod drzwiami
Jeśli chcesz strach oddalić, otwórz drzwi i zamilcz.
Otwórz drzwi, bo za nimi stoi Twoja miłość
wpuść ją, dopiero wtedy możesz ją wyrzucić.
To co jest – to się liczy, nie to co było.
Kiedy stoi pod drzwiami, zawsze może wrócić.
Sonet XXVIII
[Sonet XXVIII]
Luk døren op, fordi måske er den for årsag til din angst
måske når den er lukket vil du ikke høre samvittighedens stemme.
Når du hører selv den mindste lyd, bliver du bange
selvom du åbner døren, ændrer det ikke noget.
Den kærlighed, som du ængstes for, står stadig udenfor døren
hvis du vil udfres fra din angst, så luk døren op og vær tavs.
Luk døren op, fordi over den venter din kærlighed
byd den velkommen, for bliver du skuffet, kan du altid opgive den.
Kun det som er betyder noget, ikke det som var
det som blev lukket ude, kan altid komme tilbage.
przełożyli Jadwiga Kosiorkiewicz-Księżycka i Poul Strandvil
Elegie
I
Świeca spala oddechy, westchnienia i słowa.
Schną róże, brunatnieje od dymu jemioła.
Bladość gwiazd wsiąka w werniks odsłoniętych okien.
W ciemności srogich sprzętów łagodnieją stoki.
Jest cisza, taka cisza, jak kiedyś przed rokiem.
II
Mój spokój mieszka w mroku. Twoje oczy pachną
snem, dla którego zawsze chciałoby się zasnąć.
Twarz oparłaś na dłoni. Milczysz. Mały palec
przekracza w nieskończoność rzekę warg wytrwale.
Myślisz o mnie. Odchodzisz, jak można najdalej.
Elegi
[Elegie]
I
Kærtelysene brænder ånderne, sukkene og ordene.
Tørre roserne visner, misteltenen farves brun af røgen.
Stjernerne blegner, afdækker vinduernes fernis.
I mørket mildnes tingenes makabre konturer.
Stilhed hersker som engang uden ord.
II
Min stilhed bor i mørke.
Dine øjne dufter af søvn, som ville de altid sove.
Du støtter dit ansigy med hånden. Tavs.
Du holder din lillefinger mod læbernes evighedsflod.
Du tænker på mig. Langt borte, i dine drømme.
przełożyli Jadwiga Kosiorkiewicz-Księżycka i Poul Strandvil
