Jan Lewandowski– ur. 1944 w Łanach k. Krasnegostawu. Absolwent historii UMCS w Lublinie (1967), doktorat o organizacji okupacji austriackiej w Królestwie Polskim w latach 1914-1918 (1974), habilitacja o postawie społeczeństwa Królestwa Polskiego wobec monarchii habsburskiej 1914-1918 (1984), prof. nauk humanistycznych (1997). Staże i kwerendy naukowe: Uniwersytet Warszawski (1969), Uniwersytet w Wiedniu (1977, 1978 i 1981) i w Leningradzie (1986). Pracownik Wojewódzkiej i Miejskiej Biblioteki Publicznej im. Hieronima Łopacińskiego (1967-1968), UMCS w Lublinie (1968-2015), Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej w Chełmie (2004-2014) i Wyższej Szkoły Gospodarki Krajowej w Kutnie (2015-2019). Wykładowca historii i literatury polskiej na Uniwersytecie w Tartu (Estonia) w latach 1996-1998 i Uniwersytecie Pedagogicznym w Tallinie w 1998 r. W Lubelskim Towarzystwie Naukowym przewodniczący Wydziału Humanistycznego (1997-2007), a wcześniej Komisji Historycznej (1992-1995). W Polskim Towarzystwie Studiów Żydowskich – członek założyciel (1995), wiceprzewodniczący Zarządu Głównego (1998-2004), w Instytucie Europy Środkowo-Wschodniej w Lublinie – członek Rady Naukowej (2003-2012), w Komisji Historycznej przy Lubelskim Oddziale PAN – współzałożyciel (2003), przewodniczący i redaktor naczelny Teki Komisji Historycznej (2006-2010). Promotor 13 doktoratów, w tym obywatelki Estonii i 2 obywateli Ukrainy. Autor ponad 300 publikacji naukowych, popularnonaukowych i publicystycznych, w tym w czasopismach i pracach zbiorowych białoruskich, austriackich, niemieckich i węgierskich, a także książek: Królestwo Polskie pod okupacją austriacką (1980), Polacy w Szwajcarii (1981), Królestwo Polskie wobec Austro-Węgier 1914-1918 (1986), Na pograniczu. Polityka władz państwowych wobec unitów Podlasia i Chełmszczyzny 1772-1875 (1996), Uniwersytet w Tartu a Polacy. Rola dorpatczyków w polskiej nauce, kulturze i polityce XIX i XX w. (współautor i współredaktor z S. G. Isakowem, 1999), Estonia (2001), Historia Estonii (2002), Lubelskie kartki z wojny 1920 r. (2020). Uczestnik sesji naukowych w krajach Europy Zachodniej (Hiszpania, Francja, Włochy, Szwajcaria, Austria, Niemcy) i tej bliższej (Węgry, Ukraina, Białoruś, Litwa, Estonia). Scenarzysta wystaw i spektakli z historii Polski. Otrzymał m.in. nagrody zespołowe i indywidualne ministrów szkolnictwa wyższego w latach 1981, 1987 i 2004, medal „Societas Scientiarum Lublinensis – Meritus” (2006), Złoty Krzyż Zasługi (1989), Order Białej Gwiazdy V kl. (Estonia 2002), Medal Komisji Edukacji Narodowej (2002), Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (2005), medal „Mickiewicz-Puszkin” (2007). Pasjonat turystyki, majsterkowania i pracy na działce. Od 54 lat mąż Romany (pedagog) i szczęśliwy ojciec dwojga prawników (Łukasz – adwokat, Ania – mediator sądowy). Dziadek dziewięciorga wnucząt: Weroniki, Krzysia, Klary, Marcina, Hani, Justysi, Paulinki, Idy i Karolinki. Cała dziewiątka w zasięgu ręki na LSM, a każde to indywidualność i charakter (czasem charakterek). Dziadek ambulans,czyli rozwożący do szkół, na zajęcia artystyczne (muzyka, tkanina artystyczna, taniec) i sportowe (wspinaczka, judo).
