Jarosław Cymerman – ur. 1975 w Morągu. Przez kilka lat pracował w lubelskich szkołach. Teatrolog i literaturoznawca, adiunkt w Katedrze Współczesnej Literatury i Kultury Polskiej w Instytucie Filologii Polskiej UMCS, w latach 2015-2019 kierował Muzeum Józefa Czechowicza w Lublinie. Obecnie jest zastępcą dyrektora ds. programowych w Instytucie Teatralnym im. Zbigniewa Raszewskiego w Warszawie. Członek Komisji Artystycznej II i III edycji Konkursu na Inscenizację Dawnych Dzieł Literatury Polskiej „Klasyka żywa”. Zajmuje się historią teatru (przede wszystkim lubelskiego), dramaturgią polską XIX i XX w. i twórczością Józefa Czechowicza. Współredaktor krytycznej edycji Utworów dramatycznych Józefa Czechowicza oraz tomu Varia tego autora w serii jego Pism zebranych, a także monografii Muzyczność w dramacie i teatrze (2013), Teatr warty przypomnienia (2018) i Wokół dramatu poetyckiego XX wieku (2018). W 2017 r. wspólnie z Dominikiem Gacem i Grzegorzem Kondrasiukiem ogłosił tom Scena Lublin, w 2018 r. z Aleksandrem Wójtowiczem opracował i opublikował materiały zachowane w archiwum czasopisma „Reflektor”, a w 2020 r. Szopki Reflektora (z Justyną Teterwak i Aleksandrem Wójtowiczem). Jako krytyk debiutował w 2001 r. w „Akcencie”, z którym obecnie stale współpracuje; od 2013 r. jest członkiem Rady Wschodniej Fundacji Kultury „Akcent”. W serii „Biblioteka Siedemsetlecia” przygotował i opatrzył komentarzami wspólną edycję dwóch najważniejszych tekstów literackich poświęconych Lublinowi: Poematu o mieście Lublinie Józefa Czechowicza i Ballady lubelskiej Józefa Łobodowskiego (2017). W 2022 r. ukazała się jego książka Sezony pierwsze i ostatnie. Teatr Miejski w Lublinie w latach 1944-1949. W 2017 r. otrzymał Medal Unii Lubelskiej, a w 2020 r. Medal Pamiątkowy Województwa Lubelskiego. Szczęśliwy mąż Agaty (z zawodu muzyka), ojciec trojga dzieci (Mateusza, Julii i Kuby), które nawet, gdy przeszkadzają, nadają wszystkiemu, co powyżej napisane, jakiś sens.
