Przejdź do treści
Dostosuj preferencje dotyczące zgody

Używamy plików cookie, aby pomóc użytkownikom w sprawnej nawigacji i wykonywaniu określonych funkcji. Szczegółowe informacje na temat wszystkich plików cookie odpowiadających poszczególnym kategoriom zgody znajdują się poniżej.

Pliki cookie sklasyfikowane jako „niezbędne” są przechowywane w przeglądarce użytkownika, ponieważ są niezbędne do włączenia podstawowych funkcji witryny.... 

Zawsze aktywne

Niezbędne pliki cookie mają kluczowe znaczenie dla podstawowych funkcji witryny i witryna nie będzie działać w zamierzony sposób bez nich.Te pliki cookie nie przechowują żadnych danych umożliwiających identyfikację osoby.

Brak plików cookie do wyświetlenia.

Funkcjonalne pliki cookie pomagają wykonywać pewne funkcje, takie jak udostępnianie zawartości witryny na platformach mediów społecznościowych, zbieranie informacji zwrotnych i inne funkcje stron trzecich.

Brak plików cookie do wyświetlenia.

Analityczne pliki cookie służą do zrozumienia, w jaki sposób użytkownicy wchodzą w interakcję z witryną. Te pliki cookie pomagają dostarczać informacje o metrykach liczby odwiedzających, współczynniku odrzuceń, źródle ruchu itp.

Brak plików cookie do wyświetlenia.

Wydajnościowe pliki cookie służą do zrozumienia i analizy kluczowych wskaźników wydajności witryny, co pomaga zapewnić lepsze wrażenia użytkownika dla odwiedzających.

Brak plików cookie do wyświetlenia.

Reklamowe pliki cookie służą do dostarczania użytkownikom spersonalizowanych reklam w oparciu o strony, które odwiedzili wcześniej, oraz do analizowania skuteczności kampanii reklamowej.

Brak plików cookie do wyświetlenia.

Anna Frajlich. Wiersze

Spis treści numeru 2/2022

Jak gałęzie

Jak gałęzie
odrastamy od drzewa
coraz dalej
jedna od drugiej
coraz bliżej niemego
nieba
w które trudno
już wierzyć dłużej

wiatr i słońce
są naszym domem
mrok i zamieć
naszym magnesem

gdzie jest ziarno
w ziemię wtulone
dokąd jeszcze
czas nas poniesie

30 stycznia 2022 r.

Nie umiem odczytać

Pamięci Edwarda Zymana

To końcowe słowo
dedykacji
którą wpisałeś mi na
pierwszej stronie książki
jeszcze zanim poszedłeś
do szpitala
żeby umrzeć tam nieoczekiwanie
a przecież mieliśmy rozmawiać
o Staszku
przeczytać jego listy do Barbary
czy Bachy
– jak lubił powtarzać –
on umarł już dawno
a Ty?
obiecałeś odcyfrować
te wszystkie dziwne tajemnice
ukryte w przepisanych listach
i co?
umarłeś i zostawiłeś
słowo
którego nie umiem
odczytać.

3 grudnia 2021 r.

Więcej wierszy w wydaniu tradycyjnym „Akcentu”.

Wpłać dowolną kwotę na działalność statutową.
"Akcent" jest czasopismem niezależnym. Wschodnia Fundacja Kultury -
współwydawca "Akcentu" utrzymuje się z ograniczonych dotacji
na projekty oraz dobrowolnych wpłat.
Więcej informacji w zakładce WFK Akcent.